Motto Ik heb altijd gedacht dat de krachten
Die me drijven de mijne moeten zijn
En ik heb altijd gezegd dat als je vecht
Je niet meer bang moet zijn voor bloed en pijn
Als het er op aan komt
Als er gevochten wordt
Op het scherpst van het mes
Dan denk ik:
Lang lag ik onder maar zonder de wanhoop
Van het wachten in nachten die eindeloos duren
k Heb geloof in mijn hoofd en mijn handen
Straks kom ik boven
uit: Boven - Bløf
Deze week reageerde Katja Schuurman in Blvd op haar eerste veroordeling voor rijden onder invloed: "Ik ben toen hard aangepakt, ja. En terecht. Rijden met drank op is gewoon ontzettend stom. Dus mochten ze me door de mangel halen. Dan ga ik niet zitten janken: 'Oooh, wat zijn ze toch hard, wat gemeen. Omdat het terecht was, kon ik er niet meer zitten", aldus de soapster.
En nu doet ze t WEER!! Ondanks dat ze verdrietig was dat haar baas Bart de Graaff was overleden, is er geen reden dat deze trut dronken achter het stuur gaat zitten!! Ze heeft namelijk een voorbeeld functie. En misschien niet voor mij en jou, maar wel voor 15 jarige pubertjes!
Schuurman zelf daarover: "Mijn eerste taak is het om een leuk rolletje te spelen, een liedje te maken of een programma te presenteren. Niet om het goede voorbeeld te geven.
Kon ze maar een leuk rolletje spelen of uberhaupt zingen!! t Enige wat ze kan is zwaaien met haar tieten en een beetje schor krijsen. En dat ze daar 'beroemd' mee wordt, oke dan, dat is dan zo. Maar als ze dan de volgende keer met dr dronken kop achter het stuur kruipt, laat dr dan wel even nadenken over de gevolgen. En niet alleen voor die kinderen voor wie ze een voorbeeld (in dit geval dus een slecht voorbeeld) is, maar ook aan de mensen die ze dood kan rijden met haar zatte hoofd! Want dat ze zichzelf dood zou rijden is niet zo erg, alleen een beetje sneu voor de mensen die ze erin mee kan nemen!!
Gisteravond liep ik door de Dordtse binnenstad op weg naar de opening van het grootste evenement 'Dordt in Stoom'. Uit een huis kwam een man lopen die mij vrij bekend voorkwam, maar wat dikker was dan normaal. Opeens wist ik het! Adrenaline gierde door mijn lijf en ik kreunde tegen mijn gezelschap: "Kijk daar is Victor Deconinck!" Victor keek me wat meewarig aan -hij had me dus gehoord- terwijl ik me gedroeg als een puber die K-Otic voor t eerst ziet.
Toen ik nog een nuldejaars was stond ik aan de geheel andere kant van de zaal te kijken hoe een vierdejaars zich tegen Jeroen Latijnhouwer (RTL4) aanvlijde. Jeroen is lang (+ punt), lekker (+ punt), voorzien van intelligente blik en dito brilletje (+ punt) én journalist (mega + punt). Marjanne kletste even later na een hoop moed verzameld te hebben vrolijk verder met Aart Zeeman (Netwerk) en het jaar daarop met Frits Wester (politiek verslaggever RTL4), Swen Kockelman (Nova) en Jildou van der Bijl (hoofdredactrice Nieuwe Revu). Aart, Frits, Swen en Jildou halen t niet bij Jeroen, maar de zenuwen bleven. Journalisten blijven een intrigerende werking op me hebben. Een soort heiligen.
Toen ik mijn adem terug had gevonden was Victor al verdwenen. "Hoi Marjanne", groette een pikettende Dordtenaar collega me. "Hai Frank", antwoordde ik doodnormaal. Ooit zullen Victor, Jeroen, Aart, Swen en Jildou ook mijn naam kennen. Journalisten zijn ook maar gewoon mensen...
Met de invoering van euthanasie in België, zijn wij zijn niet meer het enige door God verlaten land op deze wereld. Zogenoemde Gristenen (nee niet de Kristenen, maar de echte versie ervan de Gristenen dus) vinden de vorm van hulp bij zelfdoding als je ongeneeslijk ziek bent uit den boze en inhumaan.
Natuurlijk zou ik Marjanne niet zijn als ik ook daar een mening over had. Ik vind dat als je zo ziek bent dat je toch alleen maar meer pijn zal hebben, dat je dan gewoon de kans moet hebben om eerder deze aarde te verlaten. En als deze gristenen dan gelijk hebben heb je misschien nog wel kans op een plekje in de hemel. (alhoewel..)
Neem nu de Britse Diane Pretty. De 43-jarige vrouw leed aan een ongeneeslijke spierziekte en wilde dat haar man haar zou helpen bij zelfdoding (euthanasie dus). Nadat het hoogste Britse rechtscollege -Law Lords- haar verzoek had afgewezen, verwierp ook het Europese hof voor Rechten van de Mens twee weken terug haar wens. Diane moest op een natuurlijke manier sterven…
Twee dagen na de uitspraak overleed Diane door verstikking… Nee, dat is humaan!!
Ben nu zo in die politieke scene bezig dat ik zelfs overweeg om lid te worden van een partij. Marjannes interesse is gewekt. Mij trof dan ook een berichtje dat vandaag in De Dordtenaar -en voor mensen die t minder regionaal willen bekijken in t AD- stond.
Ik citeer:
Of de definitieve uitslag standhoudt, is nog de vraag. De Nieuwe Midden Partij, goed voor 2305 stemmen, wil dat de verkiezingen ongeldig worden verklaard. De een-na-kleinste partij heeft een protest ingediend, omdat de campagnestop na de dood van Fortuyn nieuwkomers de das om zou hebben gedaan.
De NMP dus... NMhoe?!?! hoor ik jullie denken. De Nieuwe Midden Partij. Een of ander clubje dat nog niet eens 2500 stemmen heeft gehaald,wil de verkiezingen ongeldig verklaren omdat er een campagnestop was!! Ik kan jullie vertellen, van diezelfde NMP lag er vlak voor de verkiezingen, na de dood van Fortuyn een mooi blaadje in mijn Dordtse brievenbus. Een campagneblaadje wel te verstaan! Toen deze journalist-in-wording dhr. Jos Bron, lijsttrekker van de NMP belde met de vraag wat dit nu weer voorstelde antwoordde de man dat 1 dag campagnestop genoeg was geweest. Feit was dat de campagnes stop waren gezet dus ook voor meneer Bron. "Maar", weerde hij zichzelf, "al onze tv- en radio optredens waren afgezegd en de grote partijen kwamen wel aan bod."
Tja misschien omdat die wel wat nuttigs te vertellen hadden :)
marjanne heeft genoten van een heeeeeeerlijk weekend! zal u vanaf morgen vermoeien met dingen die mij nauw aan t hart gaan! kuss en tot snel, uw marjanne
Bijna anderhalve week na de dood van Pim Fortuyn heb ik de reacties kunnen overzien. Heb orde in de chaos kunnen scheppen alvorens ik allemaal domme dingen op papier (internet dus) ga zetten, waar ik later spijt van krijg. Bij deze: MIJN mening.
Allereerst wil ik een statement maken waarmee ik geen vriendjes zal krijgen (maar dat is ook niet de bedoeling) en wat niet meer gezegd kan worden in dit land momenteel. Komt ‘ie: Ik vond Pim een nare man!
Begrijp me goed, ik stond niet te juichen toen Pim dood werd geschoten -dat deed ik twee dagen later wel na de gewonnen finale van Feyenoord- maar ik begrijp het nationale gevoel van rouw niet. Het is natuurlijk belachelijk dat iemand wordt gedood om wat ie zegt of denkt, maar ik heb het idee dat als IK nu zeg dat ik links stem dat ik zal worden aangevallen door de Fortuyn-aanhang.
Huilend staan de mensen in de rij bij de condoleanceregisters. Pim wordt verheerlijkt alsof hij een god is. ‘Wij begraven een minister-president’, zei één van de spandoeken afgelopen vrijdag. Die man was nog geen minister-president en had behalve het aanzwengelen van een discussie nog niets bereikt in ons kikkerlandje!! Nog zo’n opmerking van de Fortuyn-aanhang: ‘Hij zei wat wij denken’. Kennelijk denk ik dus anders dan die pakweg 15.999.999 andere mensen in Nederland! Ik word een beetje misselijk van deze massa-hysterie waarin ik niet wil delen.
Ook de schuldvraag irriteert me: de enige dader is degene die de trekker overhaalde!! Niks demonisering! Fortuyn voerde de pers met zijn opmerkingen en dat gebeurde andersom ook, dat is nu eenmaal het spel. En dat Fortuyn gewoonweg een markant figuur was, dat was geheel zijn verdienste. Ook geloof ik niet in de bijdrages van de heren Kok, Melkert en Rosenmüller. Ja hoor, de heren staan natuurlijk breed lachend omdat een collega-politicus is overleden! NOT!! Dat ze Fortuyn al dan niet tegengas gaven is denk ik gerechtvaardigd dat gebeurt altijd, maar ook hier was van demonisering geen sprake.
Laat die verheerlijking van de persoon Fortuyn dus voor wat ie is. De man had niet moeten worden doodgeschoten, maar om hem nu tot martelaar te bombarderen gaat wel heel erg ver. En daar had ie gewoonweg ook niet genoeg voor gepresteerd!!
Ik beroep me hierbij op mijn recht op vrije meningsuiting die door vele Fortuyn-aanhangers veelvuldig is aangehaald de laatste week. Ook ik heb die, al wijkt mijn mening af van de uwe. Mijn dank, Marjanne.
Weet je wat pas laf is? Bij een Bosnische familie (die al ruim 10 jaar is geïntegreerd in Nederland) op de avond na de moord op Fortuyn een steen door de voorruit smijten met de boodschap dat alle buitenlanders uitgerookt zullen worden!
DAT IS PAS LAF!!
En dat heeft nu niets te maken met vrije meningsuiting, maar alleen met racisme!!!
Mijn broertje (14 & heftig puberend) stopte de eindjes van zn veters IN zn schoenen. ‘Wat is het nut daarvan Hans?’, vroeg ik (21 & dus volwassen). ‘Dat staat toch lomp man, van die stukkies uit je schoenen!’, antwoordde hij. Veterloze schoenen zijn dus stoer! Zuchtend trok ik de veters van mn Dr Martens aan, knoopte ze en vertrok richting stad.
Op de fiets bedacht ik me dat ik nog nieuwe gympen moest kopen. Eenmaal aangeland bij de schoenenwinkel, sloeg ik alle aanbiedingen (‘Kan ik u misschien ergens mee helpen mevrouw?’) af en belandde bij mijn poezelige maatje 41. Nu hebben mijn voeten een maat afwijking per schoen naar boven en beneden en dat maakte het dat ik bij de 42 terechtkwam. Exemplaren met en zonder veters kwam ik tegen, maar het toeval wilde dat die met veters lang niet zo leuk waren als DIT exemplaar zonder veters!
Mijn Koninginnedag begon ik om 7 uur ’s morgens in Hendrik-Ido-Ambacht! Nu denken de meeste van jullie vast: wat doet Marjanne in godsnaam (ik bedoel of all places: Ambacht!!) daar in de polder?! Dat zal ik jullie kort uitleggen: mijn vriendje speelt weleens dj, onder t pseudoniem DJIGOR. Samen met zijn neef, die een heleboel rotzooi aan licht en geluid heeft, bouwden we daar met nog wat mensjes een podium en geluidsinstallatie op voor een jaarlijks in vrijwel iedere stad of dorp terugkerend fenomeen tijdens Koninginnedag: de aubade.
Aubade komt ergens uit een dode taal (Latijn), en ook in t Frans komt t voor (klinkt best logisch, toch?!). Het was vroeger de zang die 2 geliefden elkaar toezongen bij het verlaten van elkaar in de vroege morgen.
Tegenwoordig is het echter het woord voor een stel gekke vaderlandslievende mensen die met zn allen het Wilhelmus gaan staan zingen voor de koningin, Bea dus. Werd ik al ziek van de patriottistische film die ik afgelopen weekend had gezien (Three Kings > een aanrader, maar wel weer die vreselijke Amerikaanse ‘Kijk-eens-hoe-geweldig-wij-waren-in-de-Golfoorlog blik’), dan werd ik nu nog iets vaderlandsverheerlijkende zang achteraan!! Walg, walg, walg!!
Ik heb ook best een gezonde dosis patriottisme: ik vind het leuk als een willekeurige schaatser een medaille wint, tof als Nederland het EK-voetbal wint en zelfs blij als Ankie van Grunsven met haar dierlijke look-a-like een gouden medaille pakt. En ook het volkslied vind ik dan nog best mooi. Maar dat walgelijke ziekelijke patriottistische gedoe onder aanvoering van een burgemeester die uit volle borst de koningin toezingt (net of ze dat hoort in Drente) moet afgelopen zijn!!!
