Motto Ik heb altijd gedacht dat de krachten
Die me drijven de mijne moeten zijn
En ik heb altijd gezegd dat als je vecht
Je niet meer bang moet zijn voor bloed en pijn
Als het er op aan komt
Als er gevochten wordt
Op het scherpst van het mes
Dan denk ik:
Lang lag ik onder maar zonder de wanhoop
Van het wachten in nachten die eindeloos duren
k Heb geloof in mijn hoofd en mijn handen
Straks kom ik boven
uit: Boven - Bløf
Gespot! De man die ik net miste op de logmeeting in café Babbus in Tilburg, zag ik net in het wild lopen bij mij op school. Luuk Koelman gaf columnles aan mensen uit een ander jaar. En ik durf dan natuurlijk ook niet te zeggen dat ik z'n columns in Metro zo waardeer, als 'ie naar de deur loopt om weg te gaan.
Druk Misschien morgen alweer, misschien overmorgen of over twee weken. Het voetbalverhaal komt zeker, maar ik wacht op de foto's. Tot ik de tijd weer vind ben ik even gesloten. Als gezegd: misschein is 't maar twee dagen. Ik moet nu gewoon even denken aan m'n idealen én rust vinden in m'n hoofd voor wat ik moet doen. Ik wil graag over een week of vier m'n diploma vasthouden. Heeft u even geduld?
Don't you worry enough should be enough
I try to hear it but nothing works at all
Say it won't get out if I stay like this
All I can do is to just get up, fall down, get up
So please be gentle but it's better to leave me alone
Cause nothing's working all I do is cry
I cry, cry, cry
Sometimes it feels like it rains on me day and night
can't make up my mind
Losing my head finding worries instead
Sometimes just nothing goes right
Sometimes just nothing feels right
uit: Gentle - Krezip
Hoofd M'n bed lag veel te lekker. Toen ik opstond ramde de hoofdpijn me meteen weer mijn bed in. Ik kon er toch nog uitkomen. Paracetamol gehaald op school bij een loei chagrijnige conciërge. Tss, ik had tenminste een reden om chagrijnig te zijn met die hoofdpijn, maar dat ben ik dan toch ook niet?! Nu Blof, Melissa Etheridge, Anouk en Krezip luisteren onder het schrijven, verbeteren van verhalen, zoeken van telefoonnummers en mailadressen en mailen. Druk met de laatste loodjes.
Zometeen naar I. mijn afstudeerbegeleidster, die ik gekscherend vaak 'tante I.' noem. Tot ze een keer om de hoek kwam zetten en ik, luid roepend tegen een klasgenoot dat ik 'naar tante I.' ging, tegen haar aanbotste. Ik mailde haar of ik langs kon komen. 'Doe maar donderdag. groet, tante I.' , mailde ze terug. Gelukkig heeft ze humor.. :)
Training Zes meiden. Alle zes doen ze wel een balsport of hadden dat ooit gedaan. Wie er ooit op het idee was gekomen om te voetballen, is niet duidelijk. (vrees ikzelve..) Het feit blijft dat we komende maandag tegen onze vriendjes, broers en aanverwante mannen moeten zaalvoetballen. Een trainer hebben we gevonden in een van de tegenstanders van de mannen. Hij legt ons de spelregels uit. ,,De belangrijkste spelregel is dat je 1 doelpunt meer scoort dan de tegenstander", vertelt hij.
Daar sta ik dan, in een veel te groot doel. We leren koppen, schieten en een bal stilleggen onder je voet. ,,Mannen nemen de bal vaak op de borst aan, maar ik vrees dat ie bij sommigen van jullie blijft liggen", probeert trainer R. grappig te zijn. Hij heeft er vertrouwen in. Ik ook wel, wetende dat het doel maandag wat kleiner is. Mooie jongen die de bal langs mij krijgt!
Dief? Op school werken wij met betaalpasjes voor het kopieerapparaat en de printer. Stel nou hè, dat ik een docentenkaart vind. Met bijvoorbeeld 48 euro er op. Als ik die dan houd, ben ik dan een dief of gewoon slim?
Bus Met 50 man/vrouw zaten en stonden we te wachten in de bus. Bus 48 in Tilburg-city om precies te zijn. Om nog iets duidelijker te zijn, die richting Kievit. Toen onze bus na tien minuten nog niet vertrokken was, besloot een op zijn bus 48 in de andere richting wachtende chauffeur eens navraag te doen.
De centrale vertelde de chauffeur dat dit zijn bus was en dat hij die maar mee moest nemen. De man keek achterom, recht in de wanhopige/geïrriteerde gezichten van een zooi studenten. ,,Nou ik rij eerst wel even langs de universiteit", zei de chauffeur en startte de bus....
T. Op de basisschool liep ik in de rij altijd naast T. We waren een jaar of 12 en liepen naar de gymzaal toe. In die tijd was er een enge zaak met vaders die kinderen misbruiken in de media. We spraken erover, hoe erg mensen wel niet konden zijn. Tot T. zei dat dat ook bij haar gebeurde. Wat gebeurde er dan bij haar en door wie, wilde ik weten. Ze kon niets zeggen anders zou de 'pleuris losbreken' in haar familie.
Jaren later. Ik was 17. Net een eerste vriendje gehad. Niet verder gegaan dan zoenen. Ik kom T. tegen die net haar relatie met een 8 jaar oudere man heeft beëindigd. Ze kon niet omgaan met lichamelijkheden in haar relatie. Omdat haar opa de mooie ervaring die seks kan zijn, al bruut had weggenomen.
Had ik 't maar eerder tegen iemand gezegd, misschien dat het dan gestopt was.
Hoe ver je gaat
Heeft met afstand niets te maken
Hoogstens met de tijd
En ik weet niet hoe het komt
Dat ik weg wil
Maar het treft me hard en zuiver
En het houdt hardnekkig stand
Dus hier sta ik
Met een uitgestoken hand
Lief, ga dan mee
Omarm mijn lijf en leden
Omarm mijn waanideeën
Omarm me, omarm me
Lief, ga dan mee
Omarm heel mijn verleden
Omarm mijn zeven zeeën
Omarm me, omarm me
En breng me nergens heen
Hoe recht je staat
Heeft met zwaarte niets te maken
Hoogstens met de wind
Mini-meeting Als ik met haar afspreek is het gewoon als vriendinnetjes. Ik had haar ook weleens verteld over mijn log. Vanavond gaan we wat drinken in de stad. Het is de eerste keer dat we als loggers meeten. Een mini-meeting dus! :)
De kantine op de school voor journalistiek in Tilburg heeft nogal vreemde openingstijden. Zo wil het dat 'ie vandaag al om 12 uur dicht was. En natuurlijk was ik m'n brood vergeten. De enige mogelijkheid was dus de mars/twix/balistoautomaat die er sinds kort staat plunderen.
Samen met vriendinnetjes Kim en Eefje liep ik richting kantine. In het voorbijgaan zagen we in de lerarenkamer soesjes en petit fours op een schaaltje staan. ,,Oh ja, zij hebben natuurlijk wel weer wat lekkers," zuchtte ik. We keken elkaar aan en lachten. ,,Letten jullie even op?" Eefje sneakte de kamer binnen en kwam triomfantelijk terug met 3 slagroomsoesjes. Met je mond vol slagroom lachen is niet echt een succes.
De directiesecretaresse kwam haar kamer uit, omdat wij luid lachend en gillend over soesjes langsliepen. En ging toen met haar handen in haar zij streng staan kijken. Waarop wij NOG harder moesten lachen. De volgende keer nemen we 't hele schaaltje mee!
Eindelijk is het langverwachte singletje van Jim uit. Als meisje wat niet tot de doelgroep behoort vind ik er vrij weinig aan. Jim maakt ook reclame voor Mars, u kent ze wel, die candybars. Dan denk ik: die Jim die heeft toch helemaal niets in zijn mars?!
Blegh! Msn kent er een speciaal mannetje voor . Zo voel ik me dus al vanaf gisteravond. Maak me druk om allemaal dingen. Er zijn genoeg mensen die me geruststellen. Mensen die mij lief vinden. Dat is onwijs fijn. Waarom kan ik dan nu niet geloven dat ze het echt menen?
Dromen Regelmatig droom ik over loggers. Bijvoorbeeld over haar, haar en hen. Bij Minke, Marianne, Sandra en Ramon zit en /of zat ik op school en het zijn zodoende ook real-life vriendjes van me geworden.
U kent ze misschien wel: amies avant la log.
Dat zij in 't echt precies op dezelfde manier op haar kruk zat als in mijn droom was erg grappig. Nadat ik met haar en mini-haar had gemeet, beviel ik die nacht zelf van een kindje. Hij heeft indruk gemaakt tijdens 't 'sollicitatiegesprek' wat ik met hem voerde. Getuige mijn droom. Ook stapten hij en zij weleens mijn dromen binnen. In alle gevallen was het zeer duidelijk waar het over ging.
Een paar nachten geleden droomde ik over hem. Beste ErHa, ik zou alleen graag willen weten waarom jij mij in mijn nachtrust kwam verblijden?
Oproep Speciale mededeling voor Minkita. Erg gezellig dat je ook op school was vandaag. Prima dat je m'n pc even wilde lenen. Wilde alleen even melden dat je diskette in mijn bezit is. Dat je t ff weet :) Tot morgen?
Zonder Ze zijn alledrie jonger dan ik. Soms wil ik ze achter het behang plakken. Zij mij waarschijnlijk ook. Andere keren doen we superleuke dingen. Wisselen cd'tjes, kleren of make-up (nee niet met broerlief :) uit of overhoren schoolwerk. En roepen dat de ander alstjeblieft 'op moet rotten naar de andere kant van de wereld'.
Ik zou alleen niet weten wat ik zonder ze zou moeten. Zij zijn de enigen die precies weten wat er hier gebeurt. En de enigen die 't ook precies begrijpen...
Emigratie Na mijn weekje in La France heb ik weer emigratieplannen in m'n hoofd. Op de een of andere manier trekt het land me vreselijk. De mensen, de temperatuur en de taal. In een vorig leven ben ik vast Francaise geweest. Ik wil ook 's ochtends naar de boulangerie lopen voor m'n stokbrood, croissantjes of (zó lekker!!) pain du chocolat. Wil met een café au lait m'n krantje lezen en werken bij Nice Matin. 's Middags uitgebreid luchen met collega's of vrienden en 's avonds in de discotheek meezingen met hele foute Franse liedjes. En loggen kan daar vast ook wel. *zucht*, ik moet maar Frans gaan studeren om nog makkelijker aan werk te komen daar :)
Oor-update Vannacht had ik vreselijke oorpijn. Toch maar even hier langs de dokter, omdat ik geen zin heb aan een franse dokter uit te moeten leggen dat ik 'mal à mes oreilles' heb. ,,Een oorontsteking", was de conclusie van de huisarts. Kreeg een penicillinekuurtje voorgeschreven. Ik ben niet zo gecharmeerd van mijn huisarts. Vind m een beetje eng. Hij leek 't geweldig interessant te vinden om te zeggen dat ik de komende weken toch echt op moest passen met m'n anticonceptiepil. ,,Ow ja, en nog een fijne vakantie!." Jaja!
Leuker kunnen ze 't niet maken Om m'n afspraak voor belastingaangifte af te zeggen belde ik het plaatselijke belastingkantoor. Na een keuzemenu werd ik in de wacht gezet. Vijf minuten later kreeg ik weer een gewone toon. Er gebeurde niets.
Belde nog een keer en kreeg iemand aan de lijn. Ik probeerde de meneer aan de andere kant van de lijn vriendelijk uit te leggen dat ik er woensdag niet ben en daarom een nieuwe afspraak wil maken. ,,Nee dat kan niet mevrouw, u zult het dan zelf in moeten vullen!" Zei de meneer dat ik dat geen service vind. En dat ik al helemaal geen verstand heb van E of P formulieren. Iemand anders wel?
Paspoort ,,Nee om te reizen heeft u een geldig legitimatiebewijs nodig mevrouw!" Ja dat snap ik verdomme ook wel, wil ik schreeuwen. Toch blijf ik vriendelijk. De mevrouw wil geen enkele moeite voor mij doen. ,,Maar nee, echt niet hoor mevrouw D., u kunt ook geen geschreven bewijs halen dat uw paspoort nog niet klaar is."
Waar ik dan die 35 euro 58 voor betaal? ,,Inderdaad", kauw ik voor, ,, om binnen 5 dagen een nieuw paspoort te hebben!" Geïrriteerd hang ik de mevrouw (dat wil zeggen, de hoorn) op. Vanmorgen bel ik weer. Leg nog een keer uit wat er nu aan de hand is. Gelukkig, een sociaal iemand. Vijf minuten later vertelt de mevrouw mij dat ik mijn paspoort af kan komen halen.
Vanaf morgen ben ik er namelijk tot donderdag tussenuit. Naar Normandië. Dat u 't ook even weet!
Aankoop Wieneke was erg blij met haar Koninginnedag aankoop voor 10 euro. Daar ik aan het bezuinigen ben, heb ik slechts 10 eurocent uitgegeven. Ik heb een tas, gemaakt van een oude spijkerbroek. En daar paste deze button perfect op!
Tien juni moet alles ingeleverd zijn. Een scriptie en 8500 woorden aan artikelen. Nu al zit ik in de stress. Stel dat niemand mee wil weken aan mijn enquête. Of wat als alle 'belangrijke' mensen mijn onderwerp zo onzinnig vinden dat ze er niets over willen zeggen. En die artikelen die ik nog moet schrijven. Ideëen heb ik genoeg, nu nog uitwerken. Klasgenoten die ik spreek hebben 't zelfde probleem. Dat scheelt een beetje. Maar nu weer met koffie achter de pc. Even doorwerken vandaag!
. Zo voel ik me dus al vanaf gisteravond. Maak me druk om allemaal dingen. Er zijn genoeg mensen die me geruststellen. Mensen die mij lief vinden. Dat is onwijs fijn. Waarom kan ik dan nu niet geloven dat ze het echt menen?