A journalists life....


Marjanne: 22 jaar, journaliste-in-spé, spontaan, chaotisch, vrolijk, soms verlegen, muziek, cabaret, freelance sportverslaggever, FRIENDS!, The Sixth Sense, Roxette, Ronald Giphart, Lebbis&Jansen.



Emeel me!

Oude kranten




Motto
Ik heb altijd gedacht dat de krachten
Die me drijven de mijne moeten zijn
En ik heb altijd gezegd dat als je vecht
Je niet meer bang moet zijn voor bloed en pijn
Als het er op aan komt
Als er gevochten wordt
Op het scherpst van het mes
Dan denk ik:
Lang lag ik onder maar zonder de wanhoop
Van het wachten in nachten die eindeloos duren
k Heb geloof in mijn hoofd en mijn handen
Straks kom ik boven
uit: Boven - Bløf





Webring Jonge Journalisten
Vorige| Volgende
Overzicht deelnemers


Powered By Blogger TM

Feedback by backBlog

;
   donderdag, juli 31, 2003  
Homohuwelijk
Alweer een maand geleden trouwden Marc (32) en Erwin (22). Twee jongetjes inderdaad. Toen ze de afgeladen zaal van het stadhuis betraden begon Erwin van alle spanning te huilen. Waarna vriendinnetje M. mij meteen een zakdoekje aanreikte, omdat ik ook mee begon te doen. Het was een gaaf, zeer gaaf feestje! Vriendinnetje Sandra was eindelijk weer terug uit Portugal, de wijn was goed, de muziek heerlijk en 't bruidspaar weergaloos. Zeg nu zelf: wie wil er nu geen vriendjes zijn met deze leuke mannen?!



(links Marc, rechts Erwin)
   

   geschreven door Marjanne op donderdag, juli 31, 2003  
Rustig
U zult denken: 'Marjanne, je hebt vakantie Log 's wat vaker!' Nu wil ik dat wel, want er zitten allemaal verhaaltjes in m'n hoofd die ik u wil vertellen. Ik heb het alleen vreselijk druk. Hier op dit log is het dus even rustig. Als ik een beetje geacclimatiseerd ben aan het 40 uur per week vakantiewerken én ondertussen aan m'n examenwerk schrijven volgt er meer. I'll be back, SOON! (echt hoor, echt!!)
   

   geschreven door Marjanne op donderdag, juli 31, 2003


   maandag, juli 21, 2003  
Koken
Ik ben terug. Vakantie was erg leuk, maar nu zijn pappie en mammie weg, dus zusje L. (20) en ik moeten zelf ons kostje bij elkaar scharrelen. Vandaag maakten we pizza. Op de bakplaat van de oven bouwden we onze eigen bodem en belegden m royaal met salami, kaas, tomaat en n mengsel van voorgebakken gehakt, ui, champignons en paprika. En dáár ging het fout! Toen de pizza klaar was zetten we de bakplaat op t fornuis. Zusje had een ovenwant aan en sneed de pizza. Het gas van de gehaktrommel stond echter nog heel zacht aan. U raadt het al: de handschoen vloog in de fik en zusje rende met de handschoen naar buiten. Later vanavond belde pa vanuit Zuid-Frankrijk. 'Nee hoor papa, alles gaat prima!' :)



Zie hier, het lijdend voorwerp
   

   geschreven door Marjanne op maandag, juli 21, 2003